Geçen sene Şeker Portakalı kitabını okumuştum. Filminin olduğunu öğrendiğimde izlemek istedim. Oyuncular sizi Zezé'nin diyarına götürüyor ama sanki benim hayalimdeki Zezé daha küçük yaşlardaydı ve daha kısa boyluydu. 

Ben José De Abreu'nun oyunculuğunu çok beğendim. Portuga'yı yeniden hissetmeme neden oldu. 

Şeker Portakalı, kitapta 5 yaşında ama filmde 8 yaşında olan Zezé isimli bir çocuğun acı hikayesini anlatıyor. Çok fakir bir ailenin çocuklarından biri olan hayal gücü ve zekası çok gelişmiş olan Zezé çok yaramaz bir çocuktur ve o yüzden mahalle için şeytan olarak anılmaktadır.














Çok meraklı olan ve çevresindeki her şeyi keşfetmeye çalışan Zezé, sınıfın en çalışkan çocuğudur. Bu yüzden öğretmeni tarafından sevilen ve Zezé’nin şeytan olmadığı bir tek öğretmeni ve ablası inanmaktadır.




Zezé’nin babası işsizdir ve aile bu yüzden büyük bir fakirlik çeker. Taşınmak zorundadırlar ve bu Zeze’ye acı verir. Taşındıkları evlerindeki iki büyük ağacı abisi ve ablası seçtiği için ona sadece küçük portakal fidanı kalmıştır. Zaten hep en sona o kalır. Herkes her şeyi ilk seçerken o en sonuncusunu almak zorundadır. İlk başta üzülse de bu duruma şeker portakalı onun sırdaşı olur. Bu şeker portakalı fidanının başka bir özelliği daha vardır. O da Zezé ile konuşmasıdır. İkili bu sayede çok iyi arkadaş olur ve Zezé tüm gün yaptıklarını şeker portakalı fidanına anlatmaya başlar. 

 En büyük hayallerinden bir tanesi ise yarasa gibi kasabanın en havalı arabası olan Portekizlinin arabasının arkasına asılarak rüzgarı hissetmektedir. Bir gün cesaretini toplar ve bunu dener. Fakat denemesi ile başarısız olması ve Portekizliden dayak yemesi bir olur. O gün büyüdüğünde Portekizliyi öldüreceğine dair yemin eder. 

Bundan sonra günlerini Portekizliden saklanarak geçirir ve Portekizli ona pek rahat vermez. Arabası ile hava yapması Zezé’yi daha da kızdırır ama elinden bir şey gelmez. Bir gün yaramazlık ederken ayağına cam girer, ve kesik çok derindedir. Bunu dayak yememek için ailesinden gizler. Okula toparlayarak giderken Portekizli bunu fark eder ve onu arabasına alır. Okula gitmek yerine Zezé’yi eczaneye götürür ve yarasına baktırır. Daha sonrada ona limonata ile pasta ısmarlar. Portekizlinin kötü biri olmadığını anlayan Zezé onunla dost olmaya karar verir. Bundan sonraki günlerini de sürekli Portekizli ve arabası ile geçirir. Portekizli ile öyle yakınlaşmışlardır ki artık onu babası gibi görmeye başlar. Hayatında sevdiği tek kişi Portekizli olmuştur.

Portuga ile arkadaşlıkları güzel günlerin geleceğini haber etse de  kötü haber gelir. Portekizli arabasının içinde iken tren arabasına çarpmıştır. Araba paramparça olmuştur ve Portekizli ölmüştür. Hayatındaki en sevdiği kişiyi kaybetmek Zezé’yi yaşayan bir ölü haline getirir. Tam o sırada şeker portakalının yol yapımı için kesileceği söylentisi de çıkmıştır. Tüm aile Zezé’nin bu yüzden bunalıma girdiğini düşünür.



Portuga artık yoktur. Filmin sonunda Zezé'nin büyümüş hali yani yazar, José Mauro De Vasconcelos çocukluğunu fakirlik içinde geçirdiği köye gelir ve Portuga'ya Şeker Portakalı kitabını ve ona hediye ettiği kalemi mezarlığın üzerine koyar. Tabi Portuga'nın resminin üzerine bıyık çizerek.




Kitabını okuduktan sonra filmini izlediğim için film benim hayalimdeki gibi değildi. Ama bu filmin kötü olduğu anlamına gelmiyor. 

Şeker Portakalı kitabının yorumunu aşağıya bırakıyorum. İsterseniz ona da bakabilirsiniz.

https://fuldenufacik.blogspot.com.tr/2016/08/jose-mauro-de-vasconcelos-seker-portakal.html

Film IMDb'den 7.2 puan almıştır.

Benim puanım 8.1.

Keyifli seyirler. :)